Στο 14ο χλμ. της Παλαιάς Εθνικής Οδού Πατρών-Πύργου στρίβουμε αριστερά. Στο σημείο αυτό υπάρχει κόμβος σύνδεσης της Παλαιάς με τη Νέα Εθνική Οδό Πατρών - Πύργου. Αφήνουμε τη Νέα Εθνική σ’ αυτούς που θέλουν να ταξιδεύσουν γρήγορα προς την υπόλοιπη Πελοπόννησο και ανηφορίζουμε στο δρόμο που μας οδηγεί σε μια όμορφη και ενδιαφέρουσα διαδρομή...
Μηδενίζουμε το κοντέρ στο σημείο της Παλαιάς Εθνικής Οδού που στρίψαμε δεξιά και συνεχίζουμε ευθεία στο δρόμο που διανοίγεται μπροστά μας. Σε 2 χλμ. θα δούμε πινακίδα που μας πληροφορεί ότι συνεχίζοντας ευθεία πηγαίνουμε προς Άγιο Στέφανο (σε 3 χλμ.), ενώ στρίβοντας δεξιά θα βρεθούμε στο χωριό Θεριανό (σε 1 χλμ.). Συνεχίζουμε πάντα ευθεία και σε 4,2 χλμ. φτάνετε στη Βιομηχανική Περιοχή της Πάτρας (ΒΙ.ΠΕ.). Εδώ που βρήκαν φιλόξενο έδαφος να αναπτυχθούν μεγάλες βιομηχανίες με εθνική αλλά και διεθνή επιχειρηματική δραστηριότητα και εμβέλεια.
Στο σημείο αυτό μας περιμένουν ένα σωρό πινακίδες που μας πληροφορούν ότι αν οδεύσουμε αριστερά θα βρεθούμε στα χωριά Άγιος Στέφανος (1 χλμ.), Χαϊκάλι (4 χλμ.), Ίσωμα (7 χλμ.), ενώ αν επιλέξουμε να κινηθούμε δεξιά οδηγούμαστε προς τις φυλακές (αχρείαστες να ’ναι, και μακριά από μας) και τα χωριά Καλαμάκι (3 χλμ.), Σανταμέρι (23 χλμ.), Φώσταινα (7 χλμ.).
Πάμε δεξιά λοιπόν. Σε 800 μέτρα (δηλαδή στο 5ο χλμ. από την αρχή της διαδρομής) αριστερά μας στέκουν οι φυλακές. Ουδείς λόγος για στάση. Προσπερνάμε γρήγορα και στα 6,8 χλμ. φτάνουμε στο Καλαμάκι. Οι πινακίδες που θα δούμε μας πληροφορούν ότι:
- Ο δρόμος αριστερά οδηγεί στο Χαϊκάλι.
- Ο δρόμος δεξιά οδηγεί στα Λουσικά και τον Αλισσό. Τα Λουσικά είναι η έδρα του Δήμου Ωλενίας.
- Ο δρόμος ευθεία οδηγεί προς τα Σουδεναίικα (σε 4 χλμ.), τα Πηγάδια ή Τζάιλο (σε 12 χλμ.) και το Σανταμέρι (σε 20 χλμ.). Προτείνουμε την τρίτη εκδοχή, συνεχίζουμε δηλαδή ευθεία.
Ο δρόμος είναι πάντα καλός. Μη φανταστείτε βεβαίως κανένα αεροδιάδρομο. Μιλάμε για έναν τυπικό επαρχιακό δρόμο, ασφαλτοστρωμένο, όχι πολύ πλατύ και γι’ αυτό αποφύγετε μεγάλες ταχύτητες. Άλλωστε κινούμενοι αργά απολαμβάνετε και την όμορφη φύση που στη συγκεκριμένη περιοχή τη στολίζουν ελιές, αμπέλια, αγριολούλουδα. Στο 9ο χλμ. δεξιά μας φαίνεται το χωριό Φώσταινα. Δείτε το, συνεχίζοντας ευθεία και σε 300 μέτρα θα μπούμε στο χωριό Σουδεναίικα. Το όμορφο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου μας περιμένει καθώς διασχίζουμε το χωριό. Ακριβώς απέναντι θαυμάστε το μεγάλο πλάτανο και το πηγάδι που δροσίζεται στη σκιά του. Αν νιώθετε μουδιασμένοι είναι ευκαιρία για μια γρήγορη στάση για να ξεμουδιάσετε.
Συνεχίζουμε ευθεία στο δρόμο και σε 3 χλμ. (στο 13,2 χλμ. της διαδρομής) θα δούμε πινακίδες. Ο δρόμος αριστερά οδηγεί στο χωριό
Φλόκα (σε 6 χλμ.) και ο δρόμος δεξιά στα χωριά
Άρλα,
Ελαιοχώρι αλλά και στην
Κάτω Αχαΐα. Ευθεία πηγαίνουμε προς τα
Πηγάδια (4 χλμ.) και το
Σανταμέρι (13 χλμ.). Κινηθείτε ευθεία και σιγά γιατί σε 300 μέτρα δεξιά, σκαρφαλωμένο σ’ ένα λοφίσκο, «διαμένει» χρόνια τώρα το
Γυφτόκαστρο.
Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας, σε 500 μέτρα ο δρόμος γίνεται ανηφορικός και εμφανίζονται στροφές, όμως το τοπίο μάς καταπραΰνει με την κατάφυτη φορεσιά του. Αν σας κουράσουν οι λίγες στροφές στο 15,5 χλμ. της διαδρομής σάς δίνεται η ευκαιρία για ξεκούραση. Στο σημείο αυτό δεξιά, μας περιμένει ένα κιόσκι και μια βρύση για να μας ξεδιψάσει. Εντάξει, ξεκουραστήκατε, ας συνεχίσουμε τη διαδρομή. Στο 17ο χλμ. μπαίνουμε στο χωριό Πηγάδια που παλιά το έλεγαν και Τζάιλο (έτσι το λένε ακόμα πολλοί κάτοικοι της περιοχής). Μπροστά μας φαίνεται καθαρά το όρος Σκόλις.
Στο 17,8 χλμ. της διαδρομής θα βρεθείτε ενώπιον μιας διχάλας. Ο δρόμος αριστερά οδηγεί προς
Χαραυγή (5 χλμ.) και
Νεοχώρι (1 χλμ.). Συνεχίζουμε το δρόμο δεξιά που πηγαίνει προς τις
Πόρτες και το
Αγραπιδοχώρι όπως μας ενημερώνουν οι πινακίδες. Στο 19,3 χλμ. μας δίνεται η ευκαιρία μιας παράκαμψης μήκους 3,7 χλμ. για να επισκεφθούμε την
Ιερά Μονή Μαρίτσας. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος στο μεγαλύτερο μήκος του και μόνο για ένα χλμ. πριν από το Μοναστήρι είναι χωματόδρομος αλλά εύκολος.
Συνεχίζοντας ευθεία στο δρόμο προς Σανταμέρι και Πόρτες, στο 22ο χλμ. της διαδρομής εισερχόμεθα στο χωριό Σανταμέρι, στους πρόποδες του ομώνυμου βουνού, τη μαγεία του οποίου ανακάλυψαν οι ανεμοπτεριστές και πετούν από εδώ για να δουν τον κόσμο από ψηλά.
Επιβλητικό το βουνό με τα γυμνά βράχια του, αποτελεί για τους παλιούς κάτι σαν Μετεωρολογική Υπηρεσία αφού, όπως λένε, αν καλυφθεί από σύννεφα η κορυφή του («πιάσει κατσούλα») τότε σύντομα θα βρέξει στην ευρύτερη περιοχή.
Βγαίνοντας απ’ το χωριό στα 500 μέτρα υπάρχει η δυνατότητα μιας δεύτερης παράκαμψης μήκους 5,5 χλμ. που οδηγεί στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Σπάτα. Στις 10 Μαΐου που εορτάζει η Μονή θα δείτε χιλιάδες προσκυνητές να φθάνουν πολλοί εκ των οποίων ξυπόλητοι ή και να περπατούν με τα γόνατα εκπληρώνοντας έτσι κάποιο τάμα τους στο θαυματουργό Άγιο.
Συνεχίζοντας στον κεντρικό δρόμο, στο 28,5 χλμ. της διαδρομής φτάνουμε στο χωριό Πόρτες που αποτελεί και την κατάληξη του προορισμού μας. Στο σημείο αυτό πινακίδες μας πληροφορούν:
- Ένας δρόμος δεξιά οδηγεί στα χωριά Βελιτσές, Ξενιές, Αγραπιδοχώρι καθώς και στο Νομό Ηλείας (σε 40 χλμ. οδηγείστε στον Πύργο).
- Ένας δεύτερος δρόμος δεξιά οδηγεί προς τον Αρχαιολογικό χώρο των Πορτών και στην κοινότητα Κάλφα.
Από το σημείο αυτό μπορείτε να δείτε (από μακριά φυσικά) την τεχνητή λίμνη του Πηνειού. Αν επιλέξετε να φτάσετε στον αρχαιολογικό χώρο ρωτήστε τους ντόπιους για το δρόμο που θα ακολουθήσετε, γιατί υπάρχει κίνδυνος να χαθείτε σε διάφορους χωματόδρομους.