Το Σπήλαιο είναι ένα σπάνιο δημιούργημα της φύσης. Εκτός από τους λαβυρινθώδεις διαδρόμους, τις μυστηριώδεις στοές και τους παράξενους σταλακτιτικούς σχηματισμούς, το «Σπήλαιο Λιμνών» έχει κάτι το αποκλειστικά δικό του, που δεν υπάρχει σε άλλα γνωστά σπήλαια. Είναι οι αλλεπάλληλες κλιμακωτές και μάλιστα σε τρεις ορόφους λίμνες του, που το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο.
Από το φαράγγι του Βουραϊκού περνά ο μύθος που θέλει τον Ηρακλή να τραβά μια μαχαιριά με το σπαθί του στη θέση «Πόρτες» κόβοντας στα δύο το βράχο που του έκλεινε το πέρασμα για να φτάσει κατ’ άλλους στον Ευρυσθέα, κατ’ άλλους στην αγαπημένη του Βούρα την κόρη της Ελίκης. Από τη Βούρα, πήρε το όνομά του ο Βουραϊκός, που οι αρχαίοι τον έλεγαν Ερασίνο. Άλλο όμως ο μύθος και άλλο ο νόμος της φύσης που δίνει στο μοναδικό αυτό φαινόμενο αξεπέραστη ομορφιά και στην περιοχή χιλιάδες τουρίστες καθώς έχει χαρακτηριστεί η θεαματικότερη σιδηροδρομική γραμμή των Βαλκανίων.
Ένα μοναδικής οικολογικής αξίας οικοσύστημα απλώνεται γύρω από το υπέροχο δάσος της Στροφυλιάς, που είναι και ένα από τα μεγαλύτερα δάση της Μεσογείου. Ο Θεός ...είχε κέφια όταν έφτιαξε τη Στροφυλιά και το κέφι του μεταδίδεται κάθε φορά στον επισκέπτη αυτής της αχανούς έκτασης των 20.000 στρεμμάτων, του δάσους με τα «ομπρελοειδή» πεύκα, τα κουκουνάρια, τις μυρτιές, τα ρείκια και τα βελανίδια, που απλώνεται λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα του Αράξου, μία ώρα μακριά από την Πάτρα, σε ζώνη παράλληλη με το γαλανό ατελές της θάλασσας της Καλογριάς, και αποτελεί ιδανικό τόπο για να απολαύσει κανείς απέραντη αμμουδιά με σκιά στα λίγα μέτρα.
ΒΡΑΧΟΣ ΕΒΡΟΣΤΙΝΑΣ
Ο βράχος αυτός είναι του όρους Εβροστίνα που χωρίζει τους Νομούς Αχαΐας και Κορινθίας. Κάτω από το βράχο «περνάει» η υδροδότηση της αρχαίας πόλης της Αιγείρας. Το ύψος του είναι πάνω από 500 μέτρα.
ΔΑΣΟΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ - ΖΑΡΟΥΧΛΑΣ
Το δάσος αυτό είναι ενοποιημένο με το δάσος της Ζαρούχλας και είναι το μεγαλύτερο του Νομού Αχαΐας, με μαύρη πεύκη, έλατα και καστανιές. Το δάσος ξεκινά από τη Σελιάνα και απλώνεται έως Σαραντάπηχο, Περιθώρι, Ταρσό, Ζαρούχλα και Αγία Βαρβάρα.
ΔΑΣΟΣ ΜΠΑΡΜΠΟΥΣ
Κοντά στο χωριό Νάσια στο Αφροδίσιο βουνό βρίσκεται το δάσος της Μπαρμπούς που με την πυκνή του βλάστηση αποτελεί μια πραγματικά αξιοθαύμαστη ορεινή όαση. Αιωνόβιες καστανιές, από την εποχή της Ενετοκρατίας, κρανιές και βελανιδιές προσφέρουν τη δροσιά και τα κλαδιά τους σε σπάνια πουλιά και ζώα, ιδίως αγριογούρουνα.
ΔΑΣΟΣ ΚΑΝΙΣΚΑΣ
Δασική έκταση 12.860 στρεμμάτων, το μεγαλύτερο δρυόδασος του Νομού με πλούσια φυσική ομορφιά το οποίο συντηρεί πληθυσμούς διάφορων ζωϊκών ειδών, προσφέρεται για την ανάπτυξη αθλητικών δραστηριοτήτων (Mountain bike, αθλημάτων βουνού) και ήπιων μορφών τουρισμού.
Πάνω στο δρόμο Κλειτορίας-Τρίπολης, δέκα χιλιόμετρα από την Κλειτορία, υπάρχει το κλήμα του Παυσανία τρεις εντυπωσιακά υπερμεγέθεις κορμοί αναρριχώνται στα υπεραιωνόβια πουρνάρια, δίπλα στο παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
Στη βραχώδη και επιβλητική Νεραϊδόρραχη του όρους Χελμός και σε υψόμετρο 2.100 μέτρων βρίσκονται τα Ύδατα της Στυγός. Τα νερά σχηματίζουν έναν εντυπωσιακό καταρράκτη σε ύψος 200 μέτρων περίπου και εισβάλλουν στην κοίτη του Κράθι ποταμού. Η μυθολογία έπιασε μολύβι και χαρτί και ξέχασε να σταματήσει το γράψιμο. Οι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι τα νερά της Στύγας φρουρούσαν τον Άδη και τρομοκρατούσαν θεούς και θνητούς που ορκίζονταν ψέματα.
Είναι ίσως από τις πιο βαθιές αναπνοές που παίρνει το τοπίο στην ορεινή Αχαΐα, η αλπική λίμνη του Τσιβλού που με την αναπάντεχη παρουσία της συναγωνίζεται και σχεδόν ξεπερνά σε ομορφιά το περίφημο ελατόδασος της Ζαρούχλας που περιβάλλει με πράσινα «τσίνορα» το βαθύ της μπλε.
Ο Λάδωνας είναι ο υδάτινος «δεσμός» των Νομών Αχαΐας και Αρκαδίας, και ένας από τους αρχαιότερους ποταμούς που η μυθολογία τον ήθελε «δράκοντα», τόπο για θεϊκά ραντεβού και μάχες αναρίθμητες από τις οποίες έχει παρελάσει όλο το δωδεκάθεο.
Ο Λάδωνας των αρχαίων, έχει γίνει εσχάτως ο ποταμός των σπορ, (ράφτινγκ, καγιάκ, ψάρεμα, πεζοπορία).
Νοτιοδυτικά της Δάφνης, «ακουμπά» το Δήμο Παΐων η τεχνητή λίμνη του Λάδωνα. Πρόκειται για μια λίμνη που προβάλλει ανέλπιστα μέσα από τον καταπράσινο ορεινό όγκο που καθρεφτίζεται στα νερά της. Προσφέρεται για κολύμπι, ψάρεμα και περισυλλογή. Ο Ναυτικός Αθλητικός Όμιλος Δάφνης, αξιοποιεί τη λίμνη του Λάδωνα όπως και τον ίδιο τον ποταμό με εγκαταστάσεις καγιάκ, ράφτινγκ και κωπηλασίας.
Στις πηγές του Αροανίου, ο οποίος είναι υδροδότης του Λάδωνα και 7,5 χλμ. από την Κλειτορία μυρίζει πέστροφα. Ο λόγος; Το ιχθυοτροφείο που λειτουργεί στην περιοχή του Πλανητέρου κάτω από την προστατευτική ομπρέλα των πλατάνων και το ψιθυριτό του νερού. Εδώ έχει αρχίσει ακόμη και η παραγωγή σολομού, ποικιλίας του Ειρηνικού Ωκεανού.
Ο Κράθις βρέχει τα περίφημα Κλουκινοχώρια (Ζαρούχλα, Αγία Βαρβάρα, Σόλο, Περιστέρα, Μεσορούγι και Βουνάκι), έχει ως βασικό υδροδότη του τα νερά της Στύγας και τη λίμνη του Τσιβλού και καταλήγει στον Κορινθιακό Κόλπο.Ο Κράθις δρόσιζε τους ξακουστούς Βαρβαρίτες μαστόρους που έδρασαν εδώ φτιάχνοντας υπέροχους αμυντικούς πύργους. Ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας ξάφνιαζε και τον Παυσανία ο οποίος αναφέρει ότι ρέουν δύο ποταμοί, ο ένας υπέργειος και ο άλλος υπόγειος.
Ο Αροάνιος έχει τις πηγές του καλά προστατευμένες στους πρόποδες του Χελμού στα όρια του Πλανητέρου, διασχίζει την κοιλάδα της Κατσάνας και δίνει στη ροή του «ραντεβού» με το χείμαρρο Κλείτορα και τον αρχαιότερο των πελοποννήσιων ποταμών το Λάδωνα με τον οποίο ενώνεται για να φτάσει στην τεχνητή λίμνη της Δάφνης.
Πηγάζει απ’ την καρδιά του Ερύμανθου, κάτω από τις ψηλότερες κορυφές του βουνού. Στον άνω ρου διαρρέει ορμητικά τη βαθιά εντυπωσιακή χαράδρα μεταξύ Ωλονού (2.221 μ.) και Προφήτη Ηλία (2.124 μ.) κρατώντας μόνιμα νερά πολύ ψηλά ακόμη και το καλοκαίρι. Μεγάλοι καταρράκτες σχηματίζονται στην κοίτη του ποταμού και στα ρέματα που χύνονται σ’ αυτόν από την πλευρά του απόκρημνου όγκου του Προφήτη Ηλία.