Ένα από τα πλέον ιστορικά Μνημεία της πόλης είναι το Δημοτικό Μουσείο του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Ο ιστορικός και μαρτυρικός αυτός χώρος συνδέεται άρρηκτα με τα γεγονότα της κατοχής και κυρίως με τη φρικτή τραγωδία της 13ης Δεκεμβρίου 1943. Εδώ οι κάτοικοι της πόλης των Καλαβρύτων γνώρισαν και υπέστησαν τη βαναυσότητα της ναζιστικής θηριωδίας: υπήρξε ο κατά τρόπο παραπλανητικός χώρος της συγκέντρωσής τους, του απάνθρωπου διαχωρισμού των οικογενειών, του οδυνηρού αποχωρισμού, του φρικτού εγκλεισμού των γυναικόπαιδων και του βίαιου απεγκλωβισμού τους.
Το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου ανεγέρθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα «δαπάνη» του μεγάλου Έλληνα ευεργέτη Ανδρέα Συγγρού 
και λειτούργησε το έτος 1906, ενώ κατά την περίοδο της Κατοχής διέκοψε τη λειτουργία του. Χρησιμοποιήθηκε ως σχολείο μόνο από το Σεπτέμβριο μέχρι το Δεκέμβριο του 1943. Αυτή ήταν η μικρότερη σχολική χρονιά στη μακρόχρονη συμβολή του στην εκπαίδευση.
Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 κάηκε ολοσχερώς από την πυρκαγιά που
προκάλεσαν οι Γερμανοί κατακτητές. Σ
το κτίριο του σχολείου έγινε ο χωρισμός και ο αποχωρισμός. Τα γυναικόπαιδα κλείστηκαν στο σχολείο και οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω οδηγήθηκαν σε φάλαγγες στην κοντινή Ράχη του Καππή. Στο δημοτικό σχολείο, τα γυναικόπαιδα έζησαν στιγμές αγωνίας και τρόμου, καθώς οι φλόγες έζωναν το κτίριο του σχολείου. Σπάζοντας πόρτες και παράθυρα κατάφεραν τελικά να ξεφύγουν τρέχοντας μακριά από τα σπίτια που φλέγονταν, άρχισαν να αναζητούν τους δικούς τους. Ύστερα, οι γυναίκες ανηφόρισαν προς το μέρος που είχαν οδηγήσει τους άνδρες και βρέθηκαν μπροστά στο πιο φρικιαστικό και απάνθρωπο θέαμα. Άνδρες, πατεράδες, γιοι και αδελφοί κείτονταν νεκροί πλημμυρισμένοι στο αίμα.
Τα νιάτα, οι δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, περιουσίες και κόποι χρόνων αφανίστηκαν στις 2:34΄ της 13ης Δεκεμβρίου 1943, όπως δείχνουν οι δείκτες του σταματημένου ρολογιού της εκκλησίας.
Η συνέχεια του δράματος βρήκε τις γυναίκες να προσπαθούν με τα νύχια να σκάψουν πρόχειρους τάφους στην παγωμένη γη του Δεκέμβρη, για να θάψουν τους νεκρούς τους. Με τις κουβέρτες που είχαν κοντά τους, μετέφεραν τους σκοτωμένους στο νεκροταφείο και άλλους έθαψαν εκεί στο λόφο, μια τραγική σκηνή που κράτησε μέρες.
Μετά την απελευθέρωση ανακατασκευάστηκε σύμφωνα με το αρχικό του σχέδιο.
Επαναλειτούργησε το έτος 1950 ενώ το 1986 κηρύχθηκε ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού και αποφασίστηκε να στεγάσει το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, με έκθεση μουσειλογικού υλικού που σχετίζεται με τα γεγονότα της 13ης Δεκεμβρίου 1943, οργάνωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δημιουργία βιβλιοθήκης.
Πληροφορίες
Διεύθυνση: Α. Συγγρού 1-5, Καλάβρυτα
Τηλ. & Fax: 26920-23.646
Ανοικτό: Τρίτη - Κυριακή
Χειμερινό ωράριο: 09:00 έως 16:00
Θερινό ωράριο: 10:00 έως 17:00
Εισιτήρια
Γενική Είσοδος: 3,00 €
Μειωμένο Εισιτήριο: 2,00 € και 1,50 €
Δικαίωμα μειωμένου εισιτηρίου:
α). Οργανωμένα γκρουπ.
β). Φοιτητές και πολίτες άνω των 65 ετών.
Ελεύθερη είσοδος:
α). Οι γόνοι των θυμάτων του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
β). Κάτοχοι ειδικής ταυτότητας του ΥΠ.ΠΟ. και του ΥΠ.Ε.Π.Θ.
γ). Μαθητές και οι συνοδοί Εκπαιδευτικοί
δ). Άτομα με Ειδικές Ανάγκες
ε). Πολύτεκνοι
Ημέρες ελεύθερης εισόδου για όλους τους επισκέπτες:
- 12 & 13 Δεκεμβρίου (παραμονή και ανήμερα του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος)
- 18 Μαΐου (Διεθνής Ημέρα Μουσείων)
Πηγή: www.depapoz.gr , www.kalavrita.gr
